Waar eet jij dit weekend ? (5)

Tour&Taxis tegenover het kanaal in Brussel is een impressionant gebouw waarin bedrijven huizen, maar ook wijnbars, winkels en restaurants.

L’Axess moet duidelijk de nieuwste hype worden in het complex. Het is een ‘resto-bar-club’ die er heel trendy uitziet en een hypermoderne inrichting heeft. Ze hebben er zelfs een volledig afgesloten rokersruimte die dankzij de glazen wanden toch perfect geïntegreerd is in het geheel. Knap werk. De obers zijn tweetalig -een uitzondering in Brussel- en de cocktails goed gemaakt. De kaart is een mengeling van italiaanse en oosters getinte gerechten. Weinig inspirerend pasta’s, een ronduit slechte kip curry en uitmuntende reepjes rund met een oosterse dressing verschenen op ons bord. De kok voelt zich duidelijk thuis in de sectie vlees. De begeleidende wijn was best ok, al is de wijnkaart nogal pover voor de rest.

Je komt hier dus niet voor een culinair hoogtepunt, maar het is wel aangenaam vertoeven met de juiste muziek om je in een partymood te brengen. En partyliefhebbers kunnen met hun digestief de nacht induiken zonder extra verplaatsing. Een one-stop-shop, quoi.

Oh ja, de sommelier is tevens een kenner van distillaten en serveerde bij onze zeer lekkere moelleux van chocolade een oude bruine rum. Schitterende combinatie en … on the house. Hun pr en bediening zijn alvast ‘comme il faut’.

Waar eet jij dit weekend (3)

Sushi en sashimi. Veel mensen zijn er verzot op en geef ze eens ongelijk. Niets zo lekker als kraakverse vis die door vakkundige handen bewerkt wordt tot hapklare delicatessen. De hype heeft ook nogal wat Chinese restaurants aangezet om naast hun klassieke eend ook een Japanse keuken aan te bieden. Met wisselend succes. We gaan dus altijd voor de ‘real stuff’.

D. heeft ook een voorliefde voor de Japanse keuken. Hij leerde me onlangs Yamayu Santatsu kennen.Op de Ossenmarkt in Antwerpen kan je in alle rust genieten van een bord sashimi met een heerlijke groene thee (Ocha). De sfeer is typisch Japans en er hangt zelfs een bord met alleen Japanse tekens, wat doet vermoeden dat hier ook landgenoten van de eigenaars komen. Al heb ze niet gezien die middag. Eén van de betere sushirestaurants uit mijn carrière.

Anders was het gesteld twee weken eerder in Leuven. De stad kent eigenlijk geen echt puur Japans restaurant, maar C. wees me toch op het bestaan van eentje. Op zaterdagavond trokken we naar Inari (Parijsstraat) en bestelden een ‘boot’ Japanse lekkernijen. De kwaliteit was niet altijd even onberispelijk en ook de bediening was niet top. We kregen maar liefst 3 verschillende, nogal schichtige obers aan onze tafels, en alleen in de keuken bleken Japans ogende kerels te staan. Ik voelde ook niks van de filosofie en de sfeer van de echte Japanse keuken.

Louis Tobback doet er alles aan om zijn stad wereldallures te geven, maar de echte Japanse keuken staat er duidelijk nog niet op punt.

Waar eet jij dit weekend?

Onlangs had ik op een afspraak met F. (PR-genie) in Leest. Na de werkzaamheden bleek er nog tijd voor een hap. Ik huiver bij de gedachte van opgewarmde kost van een brasserie. En meestal ingrediënten van tweede of zelfs derde klasse. Maar we waren in Leest en daar bevindt zich Dorp 5, een gastronomisch restaurant met ambitie. 2 jaar geleden kregen ze 4 bordjes van Standaard Magazine.
Zonder reservatie doken we het restaurant binnen op zoek naar een ‘bord warm eten’.  Het is niet gebruikelijk dat je in dit soort etablissementen komt voor 1 schotel en een glas wijn, maar het was nogal laat en de gastvrouw bleek de flexibiliteit zelve. We namen de hoofdschotel van het lunchmenu: langoustine, spek van Spaans varken en 3 keer asperges (gegrild, gekookt en als risotto). Geserveerd met een Pinot Noir uit de Roussillon (warme streek wel voor zo’n druif).
Wat we kregen was een zeer mooi bord vol intense smaken en een mooie cuisson (gaartijd) van het spek en de langoustine. Alleen spijtig dat er iets te kwistig met het zoutvat was omgesprongen, maar daar was F. het niet mee eens. Bovenop kregen we nog hapjes vooraf en wat zoete en frisse dessertproevers erna, leuke geste.
Meer moest dat niet zijn en …  liever 25 euro voor een gastronomische schotel dan 20 euro voor rotslecht bord.

Een aanrader, maar dan misschien wel als avondvullend programma.

Kutje is kut

Verkleinwoorden in de culinaire sfeer. Waarom bestaan ze?
Wat is er mis met een bord lentegroenten? Wordt het lekkerder als je er beDJE van lentegroenTJES van maakt. Van wijn een wijnTJE maken degradeert het van grand cru naar mini cru. Een gerecht wordt niet beter door het te verkleinen. Wie in een restaurant verkleinwoorden gebruikt is een minkukel.

Waar eet jij dit weekend?

Het woord brasserie roept bij mij zelden culinair plezier op. Het is soms een schande hoe ze een simpel gerecht mismeesteren. Een garnaalkroket waarvan de vulling 1.te zout 2. te bloemig en 3. geen garnaal bevat, laat staan gezien heeft. Koksdiploma gratis gekregen bij een bak Jupiler ? Niet zo in Valduc in Waals-Brabant. Een eerlijke brasseriekeuken waar een steak saignant echt saignant is of een sole meunière niet plat gebakken. Als aperitief neem je geen champagne, maar ze serveren een goeie pils uit Henegouwen (smaakt veel beter dan ‘gechaptaliseerde’ Maes-Pils of Stella). Voor de grote eters zijn er klassieke en heerlijke nagerechten. Het interieur van een vintage café is inbegrepen in de prijs. Die overigens zeer goed meevalt.

Ben jij er al geweest? Of van plan te gaan? Ik ben benieuwd naar je mening.